FRAGMENT
Het eerste ontbijt
Ontwaken van jewelste, vogels zetten het zonder vleugels
op een lopen en we horen ergens
van het baltsend vechtend vliegend hert
dat er een ei is uitgelekt.
We spreken voor het donker uit hoe wakker we lagen
en hoe dankbaar we waren, kijken naar kuikens
in de geringe hoedanigheid van kip.
Vanaf nu
weten dat cremeren
het werk van vlammen is en leren
met vuur in aanraking te komen.
Aarde
Aan een wilg gehangen wacht ik en spuw aarde.
Ik heb mijn rug nog in het gras gelegd, onder mijn nagels
een vreemd wak ontdekt en aan niemand gevraagd
hoe het beste mijn gezondheid te schaden, maar
op mijn hoofd is een kompres geland. Het zit er
als een witte muis en buigt en strekt zijn wervels
op mijn haren. Ik houd van de manier waarop
roest vermoeidheid suggereert: in het gras
vind ik een oude spade. Ik zoek de juiste vraag
om die te stellen maar vind niets. En blijf diep
graven.
Röntgenfotomodel, 2016, De Bezige Bij Vicky Francken
Vicky Francken (1989) ontving voor haar tijdschriftdebuut de Hollands Maandblad Schrijversbeurs voor Poëzie en publiceerde daarna onder meer in Tirade en Revisor. Ze studeerde vertaalwetenschap en werkt als literair vertaler uit het Frans en Engels.